Funt to jedna z najbardziej popularnych i najmocniejszych walut Świata. Wśród naszych rodaków, jest ona szczególnie popularna z racji tego, bardzo dużo Polaków pracuje w Wielkiej Brytanii, czyli w państwie w którym funt jest podstawową walutą. Jak się okazuje, jego historia jest długa i bardzo ciekawa, co postaramy się przedstawić w tym artykule.
Pierwsze informacje o funcie pochodzą jeszcze z czasów Anglo-Sasów i mówią one, że już w roku 775 był on używany na Wyspach Brytyjskich. W roku 1158, król Henryk II wprowadził funta, który był wymienialny na srebro. Taki układ obowiązywał aż do 1816 roku, gdy wymieniono sposób wymiany ze srebra na złoto. Taki system z kolei obowiązywał do 1914 roku. Wtedy to można było wymieniać banknoty funtowe na sztaby złota. Funt stał się całkowicie wymienialny w 1946 roku i przez kilka lat starano się ustabilizować kurs tej waluty. Później waluta ta była jeszcze kilka razy dewaluowana, kilka razy mocno się osłabiała itp. Pomimo wejścia Wielkiej Brytanii do struktur Unii Europejskiej, w dalszym ciągu kraj ten zachował własną walutę, nie wchodząc do strefy EURO.
Oznaczeniem funta szterlinga jest £, co jest skrótem od łacińskiego słowa libra, które to słowa oznacza zarówno wagę, jak i jednostkę masy. Aby odróżnić ją od jednostki masy, dodaje się więc słowo szterling. Funt szterling dzieli się obecnie na 100 pensów. Do niedawna funt dzielił się jeszcze na szylingi, ale w 1971 roku zmieniono podział do obecnie obowiązującego. Brytyjskie funty możemy spotkać zarówno w postaci monet jak i banknotów. Jeśli chodzi o te pierwsze, to w obiegu mamy monety 1, 2, 5, 10, 20 i 50 pensowe, a także 1 i 2 funtowe. Jeśli chodzi o banknoty, to są to nominały 5, 10, 20 i 50 funtów.
